Wat een reklame voor maandverband niet allemaal teweeg kan brengen. Ik herinner me alsof het gisteren was dat deze reklame tijdens de reklameblokken voor de film aan bod kwam. Zowel in de bioscopen van het Rex-concern als die van Calypso.
Publicité nana 1985
Geüpload door inconnu25. - Bekijk andere Film & TV video's.
Misschien eens een goed idee om al die bekende reklamefilmpjes van toen eens te bundelen om zo een typisch beeld te vormen van tja, de beeldvorming toen.
O ja, deze wil ik jullie ook nog meegeven ...
Fantastisch gewoon. Dat dààr nog beelden van bestaan. Thanks to Patsofilm weeral!
zondag 14 maart 2010
dinsdag 29 december 2009
Long time no see!
Gezien ik een allesvernietigende systeemcrash heb gehad een aantal maanden geleden ben ik even buiten strijd geweest. Maar nu ben ik van plan wat schade in te halen, beginnend met een nieuwe entry op deze blog. Het enige grote nadeel van de crash is dat de VHS2PC-convertor die ik gebruikte om mijn gefundenes fressen online te zetten niet meer naar behoren werkt. Ik zal het met andere woorden vooral moeten doen met de Youtube-entries van Patsofilm (thank Jebus voor mede-hobbyisten) en de scans van mijn archiefmateriaal.
Deze keer geef ik jullie een flashback naar 1984 nl. met de première van Robbe De Hert's Zware Jongens. Uit het schitterende boek "Magie van de cinema" van Willy Magiels en De Hert zelf heb ik ook een paar beelden gehaald ter documentering van hoe de Keyserlei sinds die tijd wel veranderd is.
Met dank aan Patsofilm voor dit unieke document weeral. Vooral nu is het frappant om te zien wat er met de Stadsfeestzaal gebeurd is. Als men nu de Stadfeestzaal binnenstapt lijkt het alsof er een kapitalistische bom is ontploft. Maar goed, dat geldt voor heel Antwerpen, natuurlijk. De uitspraak "Het was vroeger toch veel beter" is echt niet uit de lucht gegrepen. Maar goed, op naar het fotografisch materiaal.
Het is toch weer frappant dat het heengaan van Leo Martin in 1993 synchroon is gelopen met het verdwijnen van onze geliefde cinemazalen. Een ding staat wel vast, met Zware jongens hebben De Hert, Berghmans en Martin een van de beste Vlaamse komedies op hun palmares kunnen zetten en dat zal door niemand meer afgepakt kunnen worden.
Deze keer geef ik jullie een flashback naar 1984 nl. met de première van Robbe De Hert's Zware Jongens. Uit het schitterende boek "Magie van de cinema" van Willy Magiels en De Hert zelf heb ik ook een paar beelden gehaald ter documentering van hoe de Keyserlei sinds die tijd wel veranderd is.
Met dank aan Patsofilm voor dit unieke document weeral. Vooral nu is het frappant om te zien wat er met de Stadsfeestzaal gebeurd is. Als men nu de Stadfeestzaal binnenstapt lijkt het alsof er een kapitalistische bom is ontploft. Maar goed, dat geldt voor heel Antwerpen, natuurlijk. De uitspraak "Het was vroeger toch veel beter" is echt niet uit de lucht gegrepen. Maar goed, op naar het fotografisch materiaal.
Het is toch weer frappant dat het heengaan van Leo Martin in 1993 synchroon is gelopen met het verdwijnen van onze geliefde cinemazalen. Een ding staat wel vast, met Zware jongens hebben De Hert, Berghmans en Martin een van de beste Vlaamse komedies op hun palmares kunnen zetten en dat zal door niemand meer afgepakt kunnen worden.
zondag 30 augustus 2009
dinsdag 14 juli 2009
Oude foto's
donderdag 4 juni 2009
Een relevant stukje film
Vooral relevant voor deze blog zijn de laatste 15 jaar van het Rex-concern, dus bij deze.
vrijdag 22 mei 2009
Antwerpen Cinemastad
Voor de eerste keer een eigen VHS-rip op deze blog. Dit is deel 1. Als er geïnteresseerden zijn wil ik zeker de andere posten. Enjoy...
zondag 17 mei 2009
Pour le Calypso...
Natuurlijk was ik een aantal zalen vergeten bij mijn mooi opgezet overzicht : die van Cinema Calypso!
Hoewel dit "cinemacomplex", naar mijn weten, geen deel was van het Heylen-imperium heb ik er natuurlijk ook veel uren versleten. Daarom ben ik dan ook op zoek geweest naar beeldmateriaal van deze bijzondere zalen. Vooral besprekenswaardig vond ik de architectuur van de 3 zalen en de indeling van het gebouw zelf.
Eerst een beetje geschiedenis : in 1973 zijn er twee hollanders die de eerste "multiplex" willen opstarten in Antwerpen. Als men in die tijd al van 3 cinemaschermen in eenzelfde complex sprak, was dit al een "multiplex". In 1986 (blijkbaar een zeer belangrijk jaar in de film) wordt Calypso niet alleen overgenomen door de beruchte Superclub-keten, maar worden er vernieuwingen gemaakt aan alle zalen én worden twee cinemazalen aan het Astridplein erbij gehaald om aan een mooi totaal van 5 schermen te komen. De twee nieuwe zalen worden omgedoopt tot ... Calypso ZOO. En dan is er nog een hele nageschiedenis met Erik Kloek en bla bla bla, maar dat lezen jullie beter na op http://users.telenet.be/rudolf.bosschaerts/Calypso1e.html. Tevens de bron voor deze info alsook de bron van de interieurfoto's van deze episode. Bij deze dus ook dank aan Serge Bosschaerts voor het gebruik ervan.
Het doel van deze blog is nog steeds de ervaring terug op te roepen van de zalen zelf en Cinema Calypso heeft altijd een speciale ambi gehad in mijn opinie. Calypso Zoo nog meer maar da's iets voor straks.
Bij het opdiepen van documentatie heb ik een reeks bijlagen gevonden van Gazet van Antwerpen mbt de honderdjarenviering van de cinema. Natuurlijk was het onmogelijk om iets in te scannen dat de grootte heeft van een blad gazet maar ik heb het segmentje over Calypso er uit kunnen halen.
Gelukkiglijk heb ik via de blog van Alfons Van Camp (http://blog.seniorennet.be/alfonsvc/archief.php?ID=166134) een betere foto gevonden van de gevel. Dubbele deuren aan weerskanten van de ticketbalie en uiterst rechts het uitstalraam met de foto's en affiches van de films die vertoond werden. Bij het binnenkomen was het eerste wat opviel "bruin". Alles was voor zover ik me kon herinneren bruin. In de hal binnengekomen kwam men meteen uit op de snoep- en drankenbalie. Uiterst rechts de trap naar Calypso 3, naast de trap de dubbele deur om naar Calypso 2 af te dalen en rechtdoor was de ellenlange trap die naar Calypso 1 leidde. Calypso 3 was uit de 3 voor mij persoonlijk de gezelligste. Ik heb er met veel plezier de Chevy Chase-vehikels verslonden en de zaal ademde een cosy sfeertje uit. In Calypso 2 heb ik de rumoerigste cinemagangers meegemaakt en Calypso 1, laten we zeggen dat ik nooit heb gesnapt dat er zoveel zetels nodig waren voor zo'n pietluttig schermpje. Wel een memorabel moment in zaal 1 was het gehuil en gebleit dat werkelijk overal in de zaal weerklonk bij de vertoning van E.T. Als kleine snotter kon ik er niet bij dat iedereen zich zo kon laten meeslepen door iets wat op een doek geprojecteerd werd. En dan nog op zo'n KLEIN doek! Laatste film die ik ooit in Calypso zag zal waarschijnlijk Alan Rudolph's "Mrs Parker & the vicious circle zijn.
Dus...
Calypso 2 met de soms zeer verraderlijke afdaling hier rechts in beeld.
Calypso 1. En u begrijpt wat ik bedoel met mijn beschrijving. Helemaal onbegrijpbaar waren de rijen zetels helemaal achteraan naast de projectiecabine. Die Hollanders toch...
Een ding wat me ook is bijgebleven waren de psychedelische motiefjes op de muren. In afwachting tot de film begon heb ik me meermaals op vergaapt...
Ondanks alle negatief klinkende commentaar heb ik niets als goeie gevoelens over de Calypso-zalen. En zeker over Calypso Zoo. Bijna elke film die ik daar ben gaan bekijken leek alleen voor mij geprojecteerd te worden. Ik was namelijk bijna iedere keer de ENIGE kijker in de zaal. Heel bevreemdend soms, vooral als men een film als "The quiet earth" gaat bekijken.
Maar het heeft wel iets, een volledige bioscoopzaal alleen voor jezelf...
Hoewel dit "cinemacomplex", naar mijn weten, geen deel was van het Heylen-imperium heb ik er natuurlijk ook veel uren versleten. Daarom ben ik dan ook op zoek geweest naar beeldmateriaal van deze bijzondere zalen. Vooral besprekenswaardig vond ik de architectuur van de 3 zalen en de indeling van het gebouw zelf.
Eerst een beetje geschiedenis : in 1973 zijn er twee hollanders die de eerste "multiplex" willen opstarten in Antwerpen. Als men in die tijd al van 3 cinemaschermen in eenzelfde complex sprak, was dit al een "multiplex". In 1986 (blijkbaar een zeer belangrijk jaar in de film) wordt Calypso niet alleen overgenomen door de beruchte Superclub-keten, maar worden er vernieuwingen gemaakt aan alle zalen én worden twee cinemazalen aan het Astridplein erbij gehaald om aan een mooi totaal van 5 schermen te komen. De twee nieuwe zalen worden omgedoopt tot ... Calypso ZOO. En dan is er nog een hele nageschiedenis met Erik Kloek en bla bla bla, maar dat lezen jullie beter na op http://users.telenet.be/rudolf.bosschaerts/Calypso1e.html. Tevens de bron voor deze info alsook de bron van de interieurfoto's van deze episode. Bij deze dus ook dank aan Serge Bosschaerts voor het gebruik ervan.
Het doel van deze blog is nog steeds de ervaring terug op te roepen van de zalen zelf en Cinema Calypso heeft altijd een speciale ambi gehad in mijn opinie. Calypso Zoo nog meer maar da's iets voor straks.
Bij het opdiepen van documentatie heb ik een reeks bijlagen gevonden van Gazet van Antwerpen mbt de honderdjarenviering van de cinema. Natuurlijk was het onmogelijk om iets in te scannen dat de grootte heeft van een blad gazet maar ik heb het segmentje over Calypso er uit kunnen halen.
Gelukkiglijk heb ik via de blog van Alfons Van Camp (http://blog.seniorennet.be/alfonsvc/archief.php?ID=166134) een betere foto gevonden van de gevel. Dubbele deuren aan weerskanten van de ticketbalie en uiterst rechts het uitstalraam met de foto's en affiches van de films die vertoond werden. Bij het binnenkomen was het eerste wat opviel "bruin". Alles was voor zover ik me kon herinneren bruin. In de hal binnengekomen kwam men meteen uit op de snoep- en drankenbalie. Uiterst rechts de trap naar Calypso 3, naast de trap de dubbele deur om naar Calypso 2 af te dalen en rechtdoor was de ellenlange trap die naar Calypso 1 leidde. Calypso 3 was uit de 3 voor mij persoonlijk de gezelligste. Ik heb er met veel plezier de Chevy Chase-vehikels verslonden en de zaal ademde een cosy sfeertje uit. In Calypso 2 heb ik de rumoerigste cinemagangers meegemaakt en Calypso 1, laten we zeggen dat ik nooit heb gesnapt dat er zoveel zetels nodig waren voor zo'n pietluttig schermpje. Wel een memorabel moment in zaal 1 was het gehuil en gebleit dat werkelijk overal in de zaal weerklonk bij de vertoning van E.T. Als kleine snotter kon ik er niet bij dat iedereen zich zo kon laten meeslepen door iets wat op een doek geprojecteerd werd. En dan nog op zo'n KLEIN doek! Laatste film die ik ooit in Calypso zag zal waarschijnlijk Alan Rudolph's "Mrs Parker & the vicious circle zijn.
Dus...
Calypso 2 met de soms zeer verraderlijke afdaling hier rechts in beeld.
Calypso 1. En u begrijpt wat ik bedoel met mijn beschrijving. Helemaal onbegrijpbaar waren de rijen zetels helemaal achteraan naast de projectiecabine. Die Hollanders toch...
Een ding wat me ook is bijgebleven waren de psychedelische motiefjes op de muren. In afwachting tot de film begon heb ik me meermaals op vergaapt...
Ondanks alle negatief klinkende commentaar heb ik niets als goeie gevoelens over de Calypso-zalen. En zeker over Calypso Zoo. Bijna elke film die ik daar ben gaan bekijken leek alleen voor mij geprojecteerd te worden. Ik was namelijk bijna iedere keer de ENIGE kijker in de zaal. Heel bevreemdend soms, vooral als men een film als "The quiet earth" gaat bekijken.
Maar het heeft wel iets, een volledige bioscoopzaal alleen voor jezelf...
maandag 11 mei 2009
Stukjes en beetjes
Dit heb ik nog gevonden in een ouwe P-magazine/Panorama. Bij velen zal dit een "Ah-jA!"-effect geven. Dit valt ook onder de noemer "cinemazalen", natuurlijk...
De pornokinema aan de hoek van de Stationstraat. Later werd dit verbouwd tot een klein lunapark en nu is het een gokzaaltje geworden als ik me niet vergis. Het verhaal gaat dat telkens ik als kleine snotter met de grootmoeder naar de cinema ging en we hier langs moesten, mijn ogen bijna uit mijn kassen vielen. Ook al werden alle "edele" delen bedekt met zwarte stipjes of balkjes. Frappant om te zien dat dit nog amper gebeurt. Nu staat iedereen, man of vrouw, met hun dingen te wapperen of het niks is. Maar soit, times they are a-changing.
Het 17e filmfestival van Antwerpen werd op 1april afgesloten met ... nóg een filmfestival, namelijk de "2e Britse filmweek van Antwerpen". Openingsfilm was Ken Russel's "Gothic", het al dan niet fictieve verhaal rond Mary Shelley, die op een zeer tumultueuze get together met een paar andere illustere schrijvers het idee kreeg voor de horror-klassieker "Frankenstein".
Myriam Cyr, die de rol van Claire Clairmont op zich nam, was te gast op de opening. In een vorige blog heb ik hiervan het Patsofilmpje gepost. Ten onrechte bij een overzicht van het 16e festival, maar kom... It's the thought that counts hier, niewaar? Spijtig genoeg is Myriam Cyr nergens meer in het filmlandschap te bespeuren want ze gaf een zeer overtuigende vertolking in Gothic en was ze op de koop toe eye candy van het bijzondere soort.
Andere films die te zien waren op het Britse filmfestival waren :
- "Half moon street" met Sigourney weaver en Michael Caine. Hiervan is blijkbaar een zeer propere re-issue van verschenen (http://www.netglimse.com/movie/4517/Half_Moon_Street)
- "Personal services" met Julie Walters. Hiervan is de COMPLETE film te bekijken op Youtube ! (http://www.youtube.com/watch?v=Ya_tgpk9bTU)
- "Prick up your ears" met Gary Oldman en Alfred Molina. OOK al volledig op Youtube terug te vinden. (http://www.youtube.com/watch?v=jYQsRwHZOlE)
en "The Fourth protocol" met Michael Caine en Pierce Brosnan, zomaar eventjes in Continentale Première. Deze blog zou zichzelf niet zijn als ik dààr nu eens geen filmpje van had ...
De pornokinema aan de hoek van de Stationstraat. Later werd dit verbouwd tot een klein lunapark en nu is het een gokzaaltje geworden als ik me niet vergis. Het verhaal gaat dat telkens ik als kleine snotter met de grootmoeder naar de cinema ging en we hier langs moesten, mijn ogen bijna uit mijn kassen vielen. Ook al werden alle "edele" delen bedekt met zwarte stipjes of balkjes. Frappant om te zien dat dit nog amper gebeurt. Nu staat iedereen, man of vrouw, met hun dingen te wapperen of het niks is. Maar soit, times they are a-changing.
Het 17e filmfestival van Antwerpen werd op 1april afgesloten met ... nóg een filmfestival, namelijk de "2e Britse filmweek van Antwerpen". Openingsfilm was Ken Russel's "Gothic", het al dan niet fictieve verhaal rond Mary Shelley, die op een zeer tumultueuze get together met een paar andere illustere schrijvers het idee kreeg voor de horror-klassieker "Frankenstein".
Myriam Cyr, die de rol van Claire Clairmont op zich nam, was te gast op de opening. In een vorige blog heb ik hiervan het Patsofilmpje gepost. Ten onrechte bij een overzicht van het 16e festival, maar kom... It's the thought that counts hier, niewaar? Spijtig genoeg is Myriam Cyr nergens meer in het filmlandschap te bespeuren want ze gaf een zeer overtuigende vertolking in Gothic en was ze op de koop toe eye candy van het bijzondere soort.
Andere films die te zien waren op het Britse filmfestival waren :
- "Half moon street" met Sigourney weaver en Michael Caine. Hiervan is blijkbaar een zeer propere re-issue van verschenen (http://www.netglimse.com/movie/4517/Half_Moon_Street)
- "Personal services" met Julie Walters. Hiervan is de COMPLETE film te bekijken op Youtube ! (http://www.youtube.com/watch?v=Ya_tgpk9bTU)
- "Prick up your ears" met Gary Oldman en Alfred Molina. OOK al volledig op Youtube terug te vinden. (http://www.youtube.com/watch?v=jYQsRwHZOlE)
en "The Fourth protocol" met Michael Caine en Pierce Brosnan, zomaar eventjes in Continentale Première. Deze blog zou zichzelf niet zijn als ik dààr nu eens geen filmpje van had ...
Abonneren op:
Posts (Atom)