Een foto gevonden in een boek getiteld "150 jaar Antwerpen" als ik me niet vergis. Uitgereikt ter ere van de opening van de Gaumont-cinema's, later UGC.
Een van de laatste beelden van de Ambassades-entree. Achteraan op de foto ziet men de ingang voor de Ambassades-club zalen. Rechtsachter waren de trappen naar beneden. Men kwam meteen op de vestière uit en daarachter de zaaltjes. De 4 zalen lagen pal naast elkaar en verbonden met een smalle, ongezellige gang die langs een kant volledig bespiegeld was. Zeer traumatiserend als je net Poltergeist 3 hebt bekeken.
Maar dat zijn dingen voor het overzicht van 1988...
Één klein lichtpuntje : in hetzelfde boek heb ik een zeer mooie, doch kleine foto gevonden van de Ciné Rex-zaal. Voor diegenen die de zaal kennen, er kan er maar één zijn met dié glooiing.
Ik lees net in de A.U.B. van week 3 van januari 1987 dat Skin van Guido Hendrickx IN WERELDPREMIÈRE was gegaan in cinema Quellin! Ik ben de trotse eigenaar van een VHS van deze a(a)rtscoole Belgische film, maar ik betwijfel het dat deze ook maar een seconde besproken is geweest buiten België zelf, maar soit...
Cinema Quellin, dus. Hetgene me nog het meeste is bijgebleven, buiten de impressionante grootte van de hoofdzaal was de rat die ik vooraan door de zetels zag rennen toen ik als eerste de zaal binnenging voor de vertoning van Oliver Stone's The Doors. Wijselijk zei ik toen niets tegen mijn toenmalige vriendin anders had ik dat cinemabezoek op m'n buik kunnen schrijven. Ook heel grappig was de "laser"show die we kregen voor de vertoning van die film, waarschijnlijk in een desperate poging "trippy" over te komen voor het neo-hippie volkje dat toen de zaal bevolkte. Wat ook vrij lastig was, was de afstand tussen het (zeer grote) projectiescherm en de eerste zetels, vooral als men tijdens de voorstelling naar voren moest om naar de toiletten te gaan. Me nog niet dikwijls zó bekeken gevoeld voor een piske. Een zeer goeie commerciële move was het bouwen van de twee extra zalen, waarvan hier akte...
Heerlijk om deze beelden terug te zien. Nogmaals een dikke merci aan Patsofilm om ze op Youtube te posten. Grappig om de titel "Chanel Solitaire" te zien net nu "Coco avant Chanel" in de zalen draait.
Deze blog ben ik indertijd begonnen met een filmpje over de "nieuwe" Ciné Odeon. Voor diegenen die het niet zouden weten, Ciné Odeon was vòòr de verhuis naar de Aneessensstraat gevestigd op de Frankrijklei. In 1986 werd deze dan overgebracht en onderverdeeld in 4 zaaltjes. Allemaal even comfortabel en gezellig aangezien ze identiek waren. Ik heb er alleen nooit veel volk weten zitten. Ik heb er op m'n eentje de re-issue van "Silkwood" nog bekeken en het Mastroianni-Lemmon vehikel "Macaroni". Dit was bij de opening van de nieuwe zalen en voor die gelegenheid kostte het amper 120 of 150 frank om deze te gaan bekijken. Voor de gemakkelijkheid en overzichtelijkheid nog eens het filmpje in kwestie.
Die afronde hoeken van het beeldscherm herinner ik me nog! Eveneens die gigantische kroonluchter in de foyer! Vanaf 2.15 op het filmpje is trouwens goed te zien hoe de mens geëvolueerd is qua kleding en gezichtsbeharing sinds het midden van de jaren '80...
Op het Astridplein kon men dan nog Ciné Astrid en Ciné Savoy terugvinden. Zalen waarvan de namen wat mij betreft de groezeligheid weergaven. In Astrid werden constant Disneyfilms vertoond en in Savoy over het algemeen films van twijfelachtig allooi, meestal in de trant van "De pastoor met de losse handjes". Dit zorgde dikwijls voor situaties waar kurjeus Kurtje (verzonnen naam) de wachtrij voor de Aristokatten ontglipte om de foto's van andere katjes te bekijken... Spijtig genoeg is het enige beeldmateriaal dat ik heb van deze zalen onderstaand fotootje...
Doch eens ik mijn documentatiemateriaal heb doorworsteld zullen er ongetwijfeld meer gepost worden.
Last but not least (Ciné Astra tel ik niet mee aangezien die reeds gesneuveld was in 1986) is Ciné Capitole. Als er in de Savoy "De pastoor met de losse handjes" werd vertoond speelden ze in Capitole waarschijnlijk "De zombiepastoor met de dodelijke klauwen". Deze zaal, gelegen net naast het Century Center speelde de goorste exploitation die je je kunt inbeelden. "Pieces", "The Texas chainsaw massacre", "Cannibal holocaust", ze passeerden hier allemaal de revue. Met m'n pa ben ik er welgeteld één film gaan bekijken "Treasure of the four crowns". Een gedrocht waar de benaming "Z-film" nog te goed voor is. Het viel me echter op dat de zaal op zich best wel groot en verzorgd genoeg was om meer klassevolle films te vertonen, but there you go. Nu begin ik toch te twijfelen of dat toch niet Ciné Astra was ...
Commentaar is altijd welkom! Volgende keer, meer documentatie!
Ik heb laten blijken dat Keith Gordon en Myriam Cyr er op het Antwerpse filmfestival in 1986 waren. Niks is minder waar, het was op het festival in 1987. Ik geloof dat ik alleen Creator heb gezien in 1986.
Not that anybody's paying notice ....
En toen was 1987 er ...
De award voor de coolste chase-scene van 1987 gaat naar :
Blijkbaar heb ik meer documentatie over het filmfestival van 1987, dus dat is voor wanneer we er raken... Ik heb voor mezelf ook eens een lijst samengesteld van de films die ik in 1986 heb kunnen bekijken in de bioscopen van het Rex-concern. Gezien ik geen programma's (meer) heb van de Calypso-zalen van toen vallen deze er af maar ik geloof in ieder geval wel dat Fletch en Spies like us in dat rijtje thuishoren.
De lijst ...
Rex : Jewel of the nile, Police Academy 3, Top gun, Ruthless people Ambassades : Brewster's millions, Clockwise Metro : Weird science, Teen wolf, Doctor's academy, Big trouble in little China (maar liefst 3 keer!), F/X Murder by illusion, Band of the hand, Short circuit, Howard the duck Ambassades club : P.R.O.F.S. Sinjoor : Absolute beginners, Pretty in pink, Down and out in Beverly hills, The money pit, Aliens, Miracles, Running scared Tijl : Remo, Real genius Brabo : Invaders from Mars Wapper : Warning sign, Crimewave, Under the cherry moon, Haunted honeymoon (ongetwijfeld een van de slechtste films van dat jaar) Quellin : Highlander, Otto Odeon : Macaroni, Pirates, The Lightship (een van de beste films van 1986)
Brabo, Tijl en Wapper : de heilige drievuldigheid.
Het was toch een verdomd goed idee om drie kleine cinemazaaltjes onderaan dé shopping mall van Antwerpen te installeren. Wel erg om te constateren hoe het eens zo druk bezochte en belangrijke winkelhart van Antwerpen is vergaan sindsdien. Het gedeelte waar deze drie gezellige zaaltjes zich bevonden liggen sinds de dood van het imperium nog steeds achter dichtgeverfde ramen. Ooit zou ik toch eens willen te weten komen wat er nog van één van m'n favoriete places-to-be over is gebleven.
Ooit is het anders geweest :
Te zien aan de films die er speelden (Videodrome, A change of seasons en Lili Marleen) zal dit zich rond 1981 hebben afgespeeld. Ik herinner me inderdaad zeer goed de tapis-pleins, de Breughel-doeken en de zeer zachte en confortabele stoelen. Op 1.37 in de video kan men trouwens ook goed de roltrap naar de gelijkvloers van het Century center zien. Tijl en Wapper hadden over het algemeen mainstream films in hun programmatie, terwijl in Brabo de meer horror- en thrillergeoriënteerde films werden gedraaid.
Mijn eerste aanraking met een "celebrity" stamt ook van die tijd. Tijdens mijn allereerste filmfestival ever kwam Keith Gordon zijn nieuwe film "Static" voorstellen (http://www.imdb.com/title/tt0090069/). Na de film was er een Q & A met hem waarbij ik hem (in volle zaal, je moet het maar durven op je 12e) vroeg of er anecdotes waren van tijdens de opnames. Ook al was ik verschrikkelijk nerveus op die leeftijd, ik kon deze gelegenheid niet laten liggen. Later die avond, toen ik langs de taverne liep die boven de cinemazalen gelegen was, zag ik hem gezellig keuvelen met Myriam Cyr, die Ken Russel's Gothic kwam voorstellen. De lucky bastard...
Ik geloof dat ik nog ergens de infoboekjes heb van het filmfestival in kwestie. Ik zoek ze op en scan ze in voor volgende blog. Hier alvast nog enkele A.U.B.'s.
Over Ciné Vendôme kan ik kort zijn : deze zaal, die zich over Ciné Metro bevond had altijd het cachet van een wegwerpzaaltje. Ik had vooral de indruk dat de afdankertjes van de andere zalen daar terecht kwamen. De films waar Heylen geen blijf mee wist. De enige film die ik herinner gezien te hebben in Vendôme was Nightmare on Elm street 4 als ik me niet vergis. En ik beklaag het me nog steeds. Ik heb nog nooit zo'n ongemakkelijke twee uur meegemaakt en dit kwam niet door de capriolen van Freddy deze keer. Een vloer zonder helling is een must voor een cinemazaal en deze koude, ongezellige, onderbelichte zaal had dit dus niet. Met als resultaat dat zelfs als er niemand voor je zat, er al een vijfde, zesde van het scherm wegviel door de stoelen voor je. De stoeltjes zelf waren zo mogelijk nog ongemakkelijker dan die in Ciné Ambassades. Al bij al de slechtste filmzaal ever. En memorabel alleen voor dit feit.
Ciné Rubens was een heel ander paar mouwen. Deze gigantische zaal heb ik altijd beschouwd als de kroon op het werk van de Baron. Een zeer gezellige, familievriendelijke zaal, perfect afgewerkt met fresco's, zuilen en spots. Lezers die indertijd nooit deze zaal hebben bezocht kunnen de grootte en de majestuositeit van deze zaal echt niet inbeelden. Gelukkig is er nog patsofilm ...
Wat ik me persoonlijk nog herinner van Rubens zijn The abyss (waar ik nog een gigantische zuigplek aan over gehouden had) en The unbearable lightness of being (waardoor ik de architectuur van de zaal nóg meer ben beginnen bewonderen).
Ciné Sinjoor ten laatste is nog steeds een van mijn favoriete zalen. Que structuur en architectuur was dit mijns inziens de gezelligste zaal van allemaal. De inkom met de uitstalramen langs beide kanten en de ticketbooth in het midden, de deuren met getinte ramen en het tapijt op de grond, de inkomhal met de snoepstand in het midden, de zaal waarvan het eerste gedeelte alleen belicht werd door de grote wandklok achteraan, de perfecte glooiing in de vloer en het perfect afgemeten projectiedoek. Memorabele momenten : mijn nagels in de (zeer comfortabele) cinemazetel bij Aliens, met de bomma gieren bij De paniekzaaiers en mijn eigen kop meters groot bij mijn 15 seconds of fame in Verheyen's (*spuug*) Boys.
Dit herinner ik me trouwens ook nog. Zij het ergens way way back.
Volgende keer kan ik niet anders dan Brabo, Tijl en Wapper onder handen te nemen. Ik kijk er al naar uit. Hier nog een scan van de volgende teruggevonden A.U.B.
Ik heb trouwens nooit geweten dat er een film bestond die "Women in furry" heette... ;-) Ook straf hoe ze voor elke A.U.B.-uitgave een ander geinig kleurtje konden gebruiken indertijd.
