maandag 27 april 2009

Cinemazetels : een vergelijking (laatste deel)

Ik lees net in de A.U.B. van week 3 van januari 1987 dat Skin van Guido Hendrickx IN WERELDPREMIÈRE was gegaan in cinema Quellin! Ik ben de trotse eigenaar van een VHS van deze a(a)rtscoole Belgische film, maar ik betwijfel het dat deze ook maar een seconde besproken is geweest buiten België zelf, maar soit...

Cinema Quellin, dus. Hetgene me nog het meeste is bijgebleven, buiten de impressionante grootte van de hoofdzaal was de rat die ik vooraan door de zetels zag rennen toen ik als eerste de zaal binnenging voor de vertoning van Oliver Stone's The Doors. Wijselijk zei ik toen niets tegen mijn toenmalige vriendin anders had ik dat cinemabezoek op m'n buik kunnen schrijven. Ook heel grappig was de "laser"show die we kregen voor de vertoning van die film, waarschijnlijk in een desperate poging "trippy" over te komen voor het neo-hippie volkje dat toen de zaal bevolkte. Wat ook vrij lastig was, was de afstand tussen het (zeer grote) projectiescherm en de eerste zetels, vooral als men tijdens de voorstelling naar voren moest om naar de toiletten te gaan. Me nog niet dikwijls zó bekeken gevoeld voor een piske. Een zeer goeie commerciële move was het bouwen van de twee extra zalen, waarvan hier akte...



Heerlijk om deze beelden terug te zien. Nogmaals een dikke merci aan Patsofilm om ze op Youtube te posten. Grappig om de titel "Chanel Solitaire" te zien net nu "Coco avant Chanel" in de zalen draait.

Deze blog ben ik indertijd begonnen met een filmpje over de "nieuwe" Ciné Odeon. Voor diegenen die het niet zouden weten, Ciné Odeon was vòòr de verhuis naar de Aneessensstraat gevestigd op de Frankrijklei. In 1986 werd deze dan overgebracht en onderverdeeld in 4 zaaltjes. Allemaal even comfortabel en gezellig aangezien ze identiek waren. Ik heb er alleen nooit veel volk weten zitten. Ik heb er op m'n eentje de re-issue van "Silkwood" nog bekeken en het Mastroianni-Lemmon vehikel "Macaroni". Dit was bij de opening van de nieuwe zalen en voor die gelegenheid kostte het amper 120 of 150 frank om deze te gaan bekijken. Voor de gemakkelijkheid en overzichtelijkheid nog eens het filmpje in kwestie.



Die afronde hoeken van het beeldscherm herinner ik me nog! Eveneens die gigantische kroonluchter in de foyer! Vanaf 2.15 op het filmpje is trouwens goed te zien hoe de mens geëvolueerd is qua kleding en gezichtsbeharing sinds het midden van de jaren '80...

Op het Astridplein kon men dan nog Ciné Astrid en Ciné Savoy terugvinden. Zalen waarvan de namen wat mij betreft de groezeligheid weergaven. In Astrid werden constant Disneyfilms vertoond en in Savoy over het algemeen films van twijfelachtig allooi, meestal in de trant van "De pastoor met de losse handjes". Dit zorgde dikwijls voor situaties waar kurjeus Kurtje (verzonnen naam) de wachtrij voor de Aristokatten ontglipte om de foto's van andere katjes te bekijken... Spijtig genoeg is het enige beeldmateriaal dat ik heb van deze zalen onderstaand fotootje...



Doch eens ik mijn documentatiemateriaal heb doorworsteld zullen er ongetwijfeld meer gepost worden.

Last but not least (Ciné Astra tel ik niet mee aangezien die reeds gesneuveld was in 1986) is Ciné Capitole. Als er in de Savoy "De pastoor met de losse handjes" werd vertoond speelden ze in Capitole waarschijnlijk "De zombiepastoor met de dodelijke klauwen". Deze zaal, gelegen net naast het Century Center speelde de goorste exploitation die je je kunt inbeelden. "Pieces", "The Texas chainsaw massacre", "Cannibal holocaust", ze passeerden hier allemaal de revue. Met m'n pa ben ik er welgeteld één film gaan bekijken "Treasure of the four crowns". Een gedrocht waar de benaming "Z-film" nog te goed voor is. Het viel me echter op dat de zaal op zich best wel groot en verzorgd genoeg was om meer klassevolle films te vertonen, but there you go. Nu begin ik toch te twijfelen of dat toch niet Ciné Astra was ...

Commentaar is altijd welkom! Volgende keer, meer documentatie!

Geen opmerkingen: